01/2022 -Recap
- Rietepetiet
- 26 jan 2022
- 2 minuten om te lezen
Februari staat voor de deur en zo zit de eerste maand van 2022 er alweer op.
Wie me volgt op Instagram kon zien dat ik vaak wel verhalen deelde van ons dagelijkse leven.
Echter van schrijven, voor de blog dan, kwam niet veel in huis.
Het kwam niet en dat is ook oké. Ik heb mezelf steeds voorgenomen enkel te schrijven voor de blog als het goed voelde dus voila...
Op 1 januari kreeg ik de allereerste echte nieuwjaarsbrief van Lou en ik realiseerde me dat het de voorlaatste is van Janaï.
Mijn dochter wordt echt zo snel groot! Ik ben niet klaar voor een puberende dochter, but then again: who is? Is er ooit een ouder klaar om zijn/haar kind de puberteit in te zien gaan? Dat wordt een heftige periode ongetwijfeld en iedereen is er al doorgekomen, dan zal het mij ook wel lukken zeker?
Ik weet wel heel zeker dat ze nu al aan het uitgroeien is tot de meest fantastische dochter die ik me kon wensen. Als mensen haar tegenkomen, dan krijgen ze steevast een enthousiaste "Goeiedag" of een mooie lach, al dan niet vanachter een mondmasker. De twinkelende oogjes krijgen ze er gratis bij. En dan moet je mij eens zien, als diezelfde mensen mij zeggen dat ze haar zagen en dat ze zo aangenaam verrast waren van haar vriendelijkheid en beleefdheid. Fiere moeder hier, inderdaad!
Daarnaast was het weekend van 1 januari HET moment om mijn nieuwe agenda (van Eva Mouton!!) in het leven te roepen. Ik ben iemand die nog een traditionele papieren agenda heeft. Zalig vind ik dat! Die agenda van Eva staat trouwens vol met leuke weetjes en inkleurafbeeldingen.
Zo maakte ik een Reels (yup yup ik wordt "hipper" met ouder worden) van de oude agenda naar de nieuwe agenda, deze kan je zien op Instagram mocht je willen.

We werden ook weer gezegend met enkele prachtige zonsopgangen! Dat kan mij echt een energieboost geven!!
Wie kan daar ook nog zo van opladen?
Dan krijg ik zin om buiten op een bankje te gaan zitten en gewoon te genieten van dat hemelse moment!
De kleuren, de sfeer, de geluiden, de verzichten (waarvan ik me zo ontzettend gelukkig prijs dat wij deze hebben achter ons huis) geven me stuk voor stuk een klein beetje geluk!
Ook was het de maand dat Lou (3,5 jaar) leerde fietsen zonder steunwieltjes! Hij is zo fier als een gieter en wil nu overal naartoe met zijn nieuwe fiets. In ruil voor zijn nieuwe fiets liet hij eind december zijn tut achterwege. Flinke kleine man dus.
De periode van de 'echte' kleine kinderen ligt achter ons en ik moet toegeven, ik ben daar niet héél rouwig om. Het is best een heftig proces geweest. Ik leerde heel veel, vergat minstens evenveel (viva noteblocks) en zoek eigenlijk nog steeds de "perfecte" balans. Het kan zijn dat ik die balans nooit zal vinden. Ik zit er niet op te wachten want het lukt, het werkt voor ons, ook al is er niet altijd evenveel structuur in ons leven...
Hoe was jullie januari-maand? Laat het gerust weten via DM op Instagram of het contactformulier!
Opmerkingen