Rust.

Waar moet ik beginnen...

Laat ons zeggen dat ik het niet weet. En dat is oké, dat mag... Ik heb een tijdje niks geschreven ondanks ik wel wou. Echter had ik even wat me-time nodig.

Besluiten om niet te schrijven was goed om nu wel te schrijven. Mijn teksten gingen te "zwart" zijn en dat is niet de bedoeling.

Ondanks ik besef dat het leven niet altijd op wolkjes verloopt, voelde het even alleen maar donderwolk-achtig aan.

De corona-tijden wegen door. Het eist zijn tol, zoals bij iedereen wel een beetje vermoed ik.

Ik probeer mijn focus (in mijn vrije tijd) vooral te leggen op mijn moestuintje en mijn gezin maar soms is ook dat te veel en moet ik gewoon echt vertragen en rusten.

Meer mentaal rusten dan dat fysiek rust nodig is maar toch rusten...

Ik streef ervoor om mezelf echt prioritair te zetten, echt "ik".

Neen dat is niet egoïstisch, dat is zelfzorg, je eigen grenzen afbakenen.

In de laatste maanden merk ik vaak dat veel mensen ver voorbij hun eigen grenzen gaan.

Soms werkgerelateerd, soms op privé-vlak, soms op beide vlakken...

En waarom?

Het is niet gemakkelijk, en zeker niet als je ook nog eens van thuis uit werkt, om die grenzen steeds goed aan te houden en/of te bewaken maar het is O ZO CRUCIAAL!

Niet iedereen heeft dezelfde veerkracht, dezelfde draagkracht en al zeker niet dezelfde grenzen, verwacht dus ook niet dat een ander zijn grenzen liggen, waar de jouwe liggen...

Sinds ik dat inzicht heb verkregen, voel ik me zoveel beter in mijn vel. Ook al gaat dat ook wel eens een dagje minder zoals de voorbije maand.

Er zijn zoveel factoren die meespelen in dat 'goed gevoel'.

Eerlijk is eerlijk, mijn financiën lagen aan de basis van mijn #jakkes-gevoel van de voorbije weken. Op (misschien wel veel te) jonge leeftijd een huis kopen, waar heel veel aan verbouwd dient te worden, dan ook alleenstaande moeder worden, om dan bij een hubby te vallen die zelfstandig wordt in ons huis en na slechts 7 maanden zijn zaak leeggeplunderd aantreft, ik kan het je op een briefje geven, de maanden volgen PIJLSNEL!

In de wetenschap dat het overal wel wat is, roeien we verder op ons "riviertje", soms is het rustig, soms is het woelig, maar weet dat elk huisje zijn riviertje heeft...

En om te eindigen met een positieve noot: wat denk je van de foto? Zelf genomen op een hele mooie ochtend en vond deze super passen bij mijn berichtje van vandaag. De slak deed me op slag denken aan "vertragen" (rusten, zelfzorg)...