Open en bloot

Van bij de start van Rietepetiet stond het vast dat ik eerlijk en oprecht zou zijn.. Tonen dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is, want dat is een utopie.

Ik merkte ook een duidelijk verschil in welke blog veel werd gelezen en welke niet.

Diegene waar ik een beetje ziel in blootgeef, waren voltreffers.

Het gaat me niet om het aantal lezers, volgers of likes.

Wat ik wil bereiken met Rietepetiet gaat verder, veel verder.

Ik wil mensen, en eigenlijk met name vrouwen, overtuigen dat ze niet alleen zijn. Dat het oké is om je af en toe niet oké te voelen, dat het goed is om je acties te analyseren en dat het aan te raden is om gewoon tijd voor jezelf te nemen.

En onder het motto, practice what you preach, deed ik de voorbije maanden hetzelfde.

Ik stond voor de spiegel, en keek...

Keek naar de vrouw in het spiegelbeeld en zag iemand die niet ik was.

Het was een vrouw die geen lichtjes meer had in haar ogen, of toch maar heel klein. Een vrouw die zoekend was, naar wie ze kan zijn, wie ze wil zijn en wat ze voor wie wil zijn.

Ik kwam tot de conclusie dat ik mezelf niet graag zag, want de vrouw in het spiegelbeeld was een 'faler'. Ze faalde in alles, of zo leek/voelde het toch:

• het ouderschap

• het partnerschap

• het huishouden/werk

• geldzaken

Als je voorgaande opsomming open trekt, covert dit zowat alles waar het in het gezin en leven om draait.

Het was, en is nog steeds, een on-going proces maar ik besef nu dat de persoon die ik zag, geen faler is.

Het is gewoon ik, de onperfecte versie van mezelf..

Ik, die mezelf mag, nee correctie, MOET leren toestaan om fouten te maken. Het moet niet allemaal vanzelf gaan, soms kan er ook gewoon even een hobbelend parcours aan vooraf gaan.

Perfectie is geen must, waarom streef ik daar dan naar? Leer het loslaten Riet, denk ik dan, want dat is het grootste geschenk dat ik mezelf kan geven.

Ik hoef met Rietepetiet geen perfecte blog te hebben, zo lang het goed voelt voor mij is het top.

Ik moet geen perfecte moeder zijn, als ik maar elke keer opnieuw in verbinding kan gaan met mijn kinderen en hen mijn onvoorwaardelijke liefde geef.

Ik zal nooit de perfecte echtgenote zijn, but hey it works for us, en laat net dat misschien onze sterkte zijn?

Ik heb geen geld dat ik zomaar kan rondstrooien, maar wie heeft ooit al kunnen bewijzen dat geld oprecht gelukkig maakt?

Aanvaard hulp waar nodig, roep als het niet lukt, en probeer niet alle ballen tegelijk omhoog te houden, dat lukt nooit. Dat deed ik ook, en er viel een grote druk van mijn schouders.

Ik kan je vertellen, er zijn dagelijks ups en downs, maar elke up doet me weer voelen dat elke down er eentje is waar ik iets van kan leren en dat ik een nieuwe kans krijg.

Dankbaar voor elke nieuwe kans.

C ya, on to the next...