Ouderschap

Of je er nu bewust voor kiest, of het overvalt je, het ouderschap is een heuse leerschool.

Ikzelf heb al heel wat geleerd in mijn 10-jarig jubileum van het moeder-zijn.

Stel dat ik nu de straat zou op gaan en aan 100 ouders vragen hoe ze het ouderschap ervaren in 2 woorden, dan durf ik daar bijna mijn hand voor in het vuur steken dat er geen 20% een negatieve comment zal geven.

"Zo hoort het niet, je moet altijd positief zijn als je spreekt over het ouderschap."

Althans, zo komt het bij mij over als ik hier met andere mensen over spreek.

Nochthans kan ik zonder enige moeite toegeven dat ik het ouderschap simpelweg zwaar en uitdagend kan vinden op veel momenten.

Tuurlijk zijn er ook fantastisch mooie momenten!!

Ouder zijn, doet zo veel met een mens, dat we haast zouden vergeten dat we zelf ook nog een persoon zijn!

En waarom? Onze kinderen hebben ons nodig, dat is een feit. Vergeet echter niet dat je eigenste persoon je ook nodig heeft. En als het eventjes te veel is, neem dan een stap terug.

Zo ook bij het ouderschap. Niet alles hoort bij mama te komen, maar zeker ook niet omgekeerd voor alle duidelijkheid!

Ik steek mijn hand direct op als mij gevraagd wordt of ik een pauze van het ouderschap zou willen. Ja!! 1000x ja, zonder uitleg te moeten verschaffen of scheef bekeken te worden.

In normale tijden gaan mijn man en ik zo'n 3x per jaar op weekend met ons 2. Nu in de C-tijden, is dat al VEEL TE LANG geleden en ik (of beter we) voel(en) dat echt wegen!

Wij hebben nood aan tijd zonder kinderen, niet moeten moederen, niet moeten denken aan troosten, er zijn, luisteren, in bed steken, was en plas doen, ...

Gewoon ons eigen ding!

Wie kan zeggen dat hij nog NOOIT heeft gedacht: "pfff nu moeten die kinderen nog in bad". Of wie wil er beweren dat het ouder zijn bij hen altijd van een leien dakje loopt zonder energievretende ruzies/discussies, zonder tegenstribbelingen en zonder stemverheffingen?

WIE???!!!

Versta mij niet verkeerd, ik zou alles geven om opnieuw moeder te worden van dezelfde 2 schatten maar naast hun moeder heb ik ook gewoon nood om mijn eigen quality-time in te vullen met dingen die IK leuk vind en die IK wil doen, gewoon omdat ik daar zin in heb of de nood er aan heb.

Dus de eerst volgende keer dat je kind vraagt om een spelletje te spelen, of om samen te tekenen en je hebt er geen zin in, zeg dat dan gewoon op een voor-hen-begrijpbare-manier even tegen hen, dat jij op dit moment daar geen zin in hebt. Ze zullen misschien even raar opkijken maar die "pauzes" zijn zo leerrijk, zowel voor jou als voor hen.

Je "stopt" hiermee niet je taak als ouder, je neemt gewoon eventjes een welverdiend momentje voor jezelf!

Bovendien geef je kinderen mee dat als zij later ouder worden, zij ook momenten voor zichzelf mogen nemen.

En als je dan toch tijd neemt voor jezelf, feel free om nog enkele andere posts hier te lezen en/of te delen.

Volg jij me al op Instagram?