Riet Rachel Margriet

Dat zijn mijn 3 officiële namen... Mijn 2 grootmoeders (#RIP), 2 fenomenale vrouwen met elk een heuse 'kabba' aan ervaringen, levenwijsheden en anekdotes zoals het liedje "Snoeperdepoep zat op de stoep...".

Ondanks ze hier niet meer zijn, hebben ze nog steeds veel impact op mijn leven. Zo woon ik in het huis van Rachel (oma en Robert/pepe) en komt er dagelijks een flits in me op van toen zij hier nog leefden.

'Zouden ze de renovatie geslaagd vinden of toch anders aangepakt hebben?'

Zij had chronische leukemie en kan ik me geen enkel beeld van haar voor de geest halen zonder een handdoek in haar nek om het zweet op te vangen. Amai, zij moet afgezien hebben. Toch bleef ze koken, soms voor echte grote bendes, in een keukentje dat zelfs geen warm water had!

En dan Margriet, de prachtigste bloem (#haveyouseenmylogo?) en een prachtige vrouw. Ik herinner ze als strenge, maar lieve grootmoeder, die me heeft geleerd dat dementie onverbiddelijk hard is.

Margriet werd al vrij jong weduwe, mijn mama was amper 20 jaar. Had samen met Marcel 7 kinderen waarvan ze er 3 véél te jong heeft moeten afgeven! Ik kan me niet herinneren dat ze ooit kwaad op mij is geweest. Ze had een geboende parketvloer in de living, heerlijke buiksliermomenten op gehad daar...

Beiden waren het geen opgevers, dat is iets dat ze doorgegeven hebben.

Helaas werkte dat niet voor mij.

Ondanks ik even sterk wou zijn als Rachel en Margriet, kon ik het niet, niet alleen. Ik had hulp nodig om alles te plaatsen, alles los te laten en niet verbitterd te zijn.

5 jaar lang naar een therapeute, veel geld, veel (levens-)lessen en veel tranen later kan ik zeggen: I'm getting there...

Daarom ook even een dikke duim aan al wie hulp gezocht heeft!!! Top gedaan, dat was een zware stap, I know!!!

Ik hoop van ganser harte dat mentale gezondheid ooit herkend wordt net als gewone gezondheidszorg, het is een must!

Hoe ouder ik begin te worden (jaaaaa ik ben onderweg naar 35 nu #auwch), hoe meer ik mijn hoedje af doe voor die twee vrouwen ( & hun mannen ook hoor) en hoe meer ik me ook écht verbonden voel met hen.