Waarom Rietepetiet?

Een leeg scherm.

Daar begon het allemaal mee. Na talloze keren het gevoel te hebben dat ik iets moest neerpennen en het dan toch weer niet te doen (duh #aanstelleritis), besloot ik het neer te pennen in de vorm van een blog.

Er gebeuren zoveel dingen in het leven, zowel in dat van jou als dat van mij. En waarom zouden we dat dan niet delen? Uiteindelijk staan we er nooit alleen voor, ook al voelt dat heel vaak wèl zo. Dat heb ik zelf ook al 'mogen' voelen.

Maar dan zijn er ook momenten geweest waar ik me zo ontzettend verbonden voelde met iedereen(#vreugdesprongetje)! Hemels gevoel dat voor mij eeuwig mocht duren.

In deze blog neem ik jullie mee, in de dag-dagelijkse beslommeringen, zowel leuke als de minder plezante zaken.

Het is voor mij al een hele trip geweest, om gewoon Riet te kunnen zijn.

We zitten allemaal met onze twijfels, onzekerheden, topmomenten en vreugdedansen.

Alleen is de één daar al opener over dan de andere. Dat is iets wat ik jaren niet besefte eigenlijk.

Ik bleef maar zoeken naar het perfecte leven. Zoeken naar de "perfecte Riet". Nu weet ik dat dat een utopie is, perfect bestaat niet. Ik ben nu dus gewoon de beste versie van mezelf, al kan daar een kantekening bij gepaard gaan in de zin van "als ik voldoende luister naar wat IK wil/voel"

.